Time Machine został opracowany przez Apple jako prosta, łatwa w użyciu metoda tworzenia kopii zapasowych danych komputera Mac. Chociaż w Preferencjach systemowych OS X pojawia się kilka opcji konfigurowania i kontrolowania Time Machine, brak jest ogólnego poziomu funkcjonalności udostępnionego użytkownikowi za pośrednictwem GUI i odpowiada mentalności Apple „On / Off” dla usługi. Na szczęście firma oferuje bardziej szczegółowy sposób kontrolowania Wehikułu Czasu za pośrednictwem Terminala. Oto jak zostać zaawansowanym użytkownikiem Time Machine!
Przywitaj się z Time Machine Utility
Cała magia Wehikułu Czasu jest kontrolowana przez tmutil lub Time Machine Utility. Do tego masz dostęp za pośrednictwem terminala, aby kontrolować i konfigurować usługę, ale podobnie jak większość poleceń terminala, musisz znać czasowniki i składnię, aby podać instrukcje poleceń, które może zrozumieć. Prawie wszystko, co musisz wiedzieć, można znaleźć na stronie podręcznika polecenia, do której można uzyskać dostęp, wpisując w Terminalu:
człowiek tmutil
Alternatywnie można uzyskać dostęp do strony podręcznika Time Machine Utility w bibliotece Apple Mac Developer Library, umożliwiając przeglądanie instrukcji w osobnym oknie przeglądarki podczas pracy w terminalu.
Strona podręcznika wyjaśnia, co robi polecenie i jak go używać za pomocą serii czasowników, lokalizacji i prawidłowej składni. Czytając listę funkcji, zobaczysz opcje od prostych - włączanie i wyłączanie Time Machine - do bardziej złożonych - sprawdzanie, czy dany plik lub folder jest wykluczony z kopii zapasowej, ręczne kojarzenie dysku kopii zapasowej z nowym dyskiem źródłowym i porównując dwie kopie zapasowe, aby zobaczyć, co się zmieniło. Funkcje oferowane przez tę ostatnią kategorię są zwykle dostępne tylko za pośrednictwem terminala i często są pomocne podczas zaawansowanego rozwiązywania problemów.
Włącz i wyłącz wehikuł czasu
Niektóre polecenia wymagają uprawnień roota, więc musisz poprzedzić polecenie sudo („superuser do”), a następnie wprowadzić hasło administracyjne po wyświetleniu monitu. Na przykład zaczniemy od prostego polecenia, aby wyłączyć Time Machine. Ponieważ instrukcja identyfikuje to jako polecenie wymagające uprawnień roota, wpiszemy następujące polecenie w Terminalu, a następnie naciśniemy Return:
sudo tmutil wyłączyć
Po wprowadzeniu hasła administratora i ponownym naciśnięciu klawisza Return okaże się, że Time Machine jest teraz wyłączony na naszym komputerze Mac.
Wyklucz określone pliki i foldery
Następnie spróbujmy czegoś nieco bardziej zaawansowanego, na przykład wykluczenia elementu z kopii zapasowej Time Machine. W naszym przykładzie użyjemy folderu na pulpicie o nazwie „Scratch”. Nie chcemy, aby ten folder lub jego zawartość były uwzględniane w naszych kopiach zapasowych. Aby to zrobić, wróć do Terminala i użyj czasownika „addexclusion” programu Time Machine Utility (zastąp ścieżkę katalogu ścieżką do własnego pliku, folderu lub woluminu podczas korzystania z tego polecenia):
tmutil addexclusion "/ Users / TekRevue / Desktop / Scratch"
Jest to dość łatwe do zrobienia w okienku Preferencje systemowe wehikułu czasu, ale oto przykład, w którym polecenie terminala ma większą moc: używając powyższego polecenia, wehikuł czasu użyje niezależnej od lokalizacji (lub „lepkiej”) metody wykluczenia zidentyfikowany plik lub folder. Oznacza to, że jeśli uruchomimy powyższe polecenie, ale przeniesiemy folder Scratch w inne miejsce na naszym komputerze Mac, nadal będzie on wykluczony podczas tworzenia kopii zapasowych Time Machine.
Jeśli chcesz wykluczyć elementy tylko z określonej lokalizacji, możesz dołączyć opcję do polecenia, w tym przypadku, aby poinformować Time Machine o zastosowaniu metody wykluczania o stałej ścieżce. W naszym przykładzie folder Scratch jest używany do tymczasowych elementów, których prawdopodobnie nie uratujemy. Ale jeśli zmienimy zdanie i przeniesiemy plik ze Scratch do, powiedzmy, naszego folderu Dokumentów, nadal chcemy mieć kopię zapasową. Jest to idealny przypadek dla metody wykluczania o stałej ścieżce. Aby to włączyć, wpiszemy to samo polecenie, co powyżej, a także dodamy opcję. Pamiętaj, że wymaga to uprawnień roota, więc użyjemy również prefiksu sudo:
sudo tmutil addexclusion -p "/ Users / TekRevue / Desktop / Scratch"
Jeśli zmienimy zdanie na temat wykluczenia, możemy po prostu ponownie uruchomić polecenie i zamienić „addexclusion” na „removeexclusion:”
tmutil removeexclusion "/ Users / TekRevue / Desktop / Scratch"
Zobacz dziennik zmian w czasie
Możesz także użyć Time Machine Utility do przeglądania i analizowania użytkowania i zmian w czasie. Polecenie „wyliczone” sprawdza każdą migawkę Time Machine i oblicza różnicę w rozmiarze pliku: ile danych dodano podczas tworzenia kopii zapasowej, ile usunięto i ile zmieniono. Aby uzyskać te informacje, wpisz następujące polecenie (pamiętaj, że możesz potrzebować uprawnień roota dla tego polecenia, w zależności od zawartości kopii zapasowych Time Machine):
tmutil wyliczony dryf
Wpisz, lub jeszcze lepiej, przeciągnij i upuść lokalizację lokalizacji kopii zapasowej Time Machine na komputerze Mac w miejscu nawiasu zastępczego powyżej. Pamiętaj, że nie jest to folder Backups.backupdb najwyższego poziomu, ale lokalizacja pojedynczego komputera Mac, która domyślnie znajduje się o jeden poziom niżej. W naszym przypadku nasz dysk Time Machine jest odpowiednio oznaczony „Time Machine”, a nasz Mac jest oznaczony „iMac”, więc wpisaliśmy:
tmutil obliczony kradzież „/ Woluminy / Time Machine / Backups.backupdb / iMac”
Wynik działania tego polecenia może zająć dużo czasu, w zależności od liczby migawek i szybkości dysku Time Machine. Po zakończeniu otrzymasz indywidualny raport o zmianach podczas każdej migawki, a także raport końcowy o średnich zmianach we wszystkich migawkach.
Powiąż nowy dysk z istniejącą kopią zapasową Time Machine
Firma Apple skonfigurowała Time Machine do identyfikowania dysków źródłowych za pomocą unikalnego identyfikatora (UUID), który jest przypisywany podczas formatowania dysku i tworzenia nowego systemu plików. Time Machine nie tworzy przyrostowej kopii zapasowej nowego dysku na istniejącym zestawie migawek; zamiast tego utworzy osobny punkt kopii zapasowej po włączeniu i utworzy kopię zapasową wszystkiego od nowa. Zwykle działa to dobrze i pomaga zapobiec pomieszaniu krytycznych danych Time Machine między dyskami, jeśli na przykład podłączysz zewnętrzny dysk Time Machine do innego komputera.
Ale co się stanie, jeśli dysk systemowy komputera Mac zacznie działać awaryjnie i sklonujesz dane na nowy dysk? A co jeśli przywróciłeś nowego Maca z kopii zapasowej Time Machine? W obu przypadkach większość użytkowników chciałaby nadal korzystać z istniejącej kopii zapasowej Time Machine zamiast zaczynać od zera, ale ponieważ każdy nowy lub sformatowany dysk ma inny identyfikator UUID, Time Machine nie rozpoznaje go.
Aby rozwiązać ten problem, możesz ręcznie powiązać kopię zapasową Time Machine z nowym dyskiem za pomocą polecenia „relatedisk”. Aby rozpocząć, przejdź do dysku kopii zapasowej Time Machine i znajdź najnowszą migawkę, która powinna znajdować się w /Volumes//Backups.backupdb//Latest/.
Następnie otwórz Terminal, wpisz następujące polecenie i naciśnij Return. Użyj powyższej ścieżki dla „Snapshot Volume”, a ścieżki nowego lub nowo sformatowanego dysku jako „Source:”
sudo tmutil Associiskisk „” „”
W naszym przykładzie iMac polecenie to:
sudo tmutil Associiskisk „/ Volumes / System” „/ Volumes / Time Machine / Backups.backupdb / iMac / System”
Musisz wprowadzić hasło administratora, ale po wykonaniu tej czynności program Time Machine będzie traktował nowy dysk dokładnie tak samo, jak stary dysk, a kopie zapasowe będą przyrostowe zamiast pełnych kopii zapasowych od zera. Może to zaoszczędzić zarówno czas, jak i umożliwić dostęp do starszych danych i ich przywracanie.
Badaj dalej
Istnieje wiele innych funkcji i poleceń programu Time Machine Utility, więc sprawdź stronę podręcznika, aby uzyskać więcej informacji. Możesz także użyć tych poleceń w połączeniu z AppleScripts, aby stworzyć dowolny niestandardowy obieg pracy, jaki możesz wymyślić.
Apple może sprawiło, że Wehikuł Czasu wydaje się prosty, ale po drobnych eksperymentach w Terminalu z tmutilem możesz odblokować jego prawdziwą moc.
